14 octubre 2007

Retrato

Una mirada sugerente en un rostro escondiéndose tras la sombra. Un simple dibujo que me apetecía hacer :)

PD: ¡Y esta vez ya tiene un ojo! Que luego me acusarán de perverso por obviar partes del rostro

08 octubre 2007

La muerte de un sueño

Después de leer del tirón Civil War (de Marvel) y su grandísimo epílogo, que espero no quede en papel mojado, uno se da cuenta de que todo se basa en tipos lamentándose de lo que hacen, de lo que harán, de lo que han hecho y bueno, por supuesto, mamporros.

Para no tener que poner un aviso de +18 por violencia extrema, me quedo con los tipos lamentándose y aquí dejo un anónimo lamentándose (¡cómo me repito!) por ... bueno, por algo se lamentará, digo yo!

04 septiembre 2007

Otra tarde

Era otra tarde, como todas las demás. El viento se mecía entre las ramas de los árboles, su leve sonido era el mensajero del silencio que acabaría por quebrar.

-- Ya lo sabes. Siempre lo has sabido y siempre lo sabrás -- dijo él. Su voz reflejaba un sufrimiento tan antiguo que no se atrevía a recordar. Le parecía que toda su vida sólo había servido para llegar hasta ahí.

-- ¿Qué es lo que sé? Yo no sé nada. Tú me trajiste aquí -- contestó ella, completamente serena, impasible. El agitar de su pelo contrastaba con la inmovilidad de su espíritu.

-- Después de tanto años; de toda una vida, toda mi vida, me he dado cuenta que tú eres mi vida. Que allá donde miro siempre estás tú, y cuando no estás todo es negro, oscuro, sombrío. Toda mi luz eres tú.

Ella seguía inmóvil, ninguna respuesta en su rostro, aún después de ver todo el sentimiento desatado de un hombre frente a ella. En su interior no comprendía, pero a su vez todo era claro.

-- Siento oír esas palabras. No eres el hombre que creí conocer, esperaba una persona que viviera su vida, quizás a mi lado pero no dentro de mí, no un títere que suplicara que otro lo manejara.

El sentimiento empezaba a aflorar en ella, pero si él hubiera imaginado de que manera iba a hacerlo, jamás hubiera actuado como lo había hecho.

-- Así pues me desprecias, como siempre me has despreciado. He sido ingenuo al verte como una persona buena y hermosa en tu interior. Has dejado libre durante un segundo el monstruo de tu interior y ya no queda nada para mí. ¡Vete! ¡No vuelvas! No para hacerme más daño.

-- No tengo que aguantar este espectáculo. Cuando madures, si quieres, vuelve. Hasta entonces no te quiero en mi vida. Adiós.

Y con estas palabras ella se marchó, tan impasible como llegó, sin el remordimiento de dejar un alma rota.

Él, ahora solo, derrotado, arrodillado en el suelo incapaz de soportar el peso de su cuerpo derramó una lágrima por lo que nunca fue, otra por lo que no había podido ser y una última por lo que nunca sería.

Y así su vida se esfumó junto a su luz.

Las ramas de los árboles siguieron moviéndose, tan sólo era otra tarde.

12 mayo 2007

Ball



Amb qui ballàvem ahir, amb qui ballem avui i amb qui ballarem demà?

Colorejat amb la inestimable ajuda del GIMP.

08 mayo 2007

Canvis

I ara sí
I ara no
I ara també
I ara tampoc

I jo que parlo
I tu que calles
I jo que callo
I tu també

Ara hi ha temps
Ara ja no
Ara està bé
Ja no ho està

Un altre dia
Una altra nit
Un altre canvi
i s'ha acabat

23 abril 2007

Sant Jordi 2007

En esta sociedad en que la lectura está de capa caída y la preocupación por la naturaleza y el medio ambiente parece algo secundario, hay un día para que las mujeres regalen libros y los hombres regalen rosas.

Si hay que encontrar un personaje famoso por leer multitud de libros y regalar rosas a personas especiales, rápidamente uno piensa en un desconocido ataviado con capa, sombrero y una máscara de Guy Fawkes, aquel que se hace llamar V.

En una sociedad no tan alejada de la realidad, donde las libertades son recortadas a placer por el gobierno y la cultura es absorbida por la música militar, los panfletos publicitarios conocidos como noticias por televisión y series tan "instructivas" como Tormenta Saxon, sólo hay un hombre que tacharíamos de loco, de peligroso, de terrorista, que cumple lo que días como hoy nos dicen que hagamos.

Regalando una rosa a cada uno de aquellos que, cuando era una persona normal, un miembro de las múltiples minorías que abundan en este mundo, le arrebataron su libertad, lo convirtieron en otra víctima del sistema, le dejaron sin nombre, siendo solamente el de la sala 5, un apestado para la gente recta y ortodoxa.

Regalando una rosa a aquellos que le han hecho sufrir, regalando una rosa y una muerte sin beso.

21 abril 2007

Re: Re: Fwd: Re: FMESTA!!!

El passat va fent-se enrere
però mai s'allunya molt
El futur tímid s'acosta
rosegant temps al present

El sol un dia et veu trist
l'esperança al fons d'un vas
Però també et veurà somriure
fins sentir-se amenaçat

Esperava amb tantes ganes
rebre una oportunitat
que el moment, tant que trigava,
va quedar-se allà penjat

Per dir-li d'alguna manera, li direm inspiració FME